Όλη μέρα ήμουν τρομερά αναστατωμένος.. Με καύλωνε και μόνο η σκέψη ότι θα δω επιτέλους μια γυναίκα που ήξερε από ότι φαινόταν τι θέλει και πώς να το παίρνει αυτό που θέλει.. Μια γυναίκα μέσα στην κάβλα, μια κάβλα που έβγαζε ακόμα και με ένα απλό mail της.
Είχαμε ανταλλάξει κινητά φυσικά ώστε αν συμβεί οτιδήποτε να ενημερώσει ο ένας τον άλλον.
Ούτε την είχα δει, ούτε ήξερα το πώς είναι.. Και ειλικρινά με τέτοια κάβλα που μου έβγαζε δεν με ένοιαζε καθόλου το τι θα συναντήσω.. το μόνο που ήθελα ήταν να την απολαύσω στο έπακρο..
Είχαμε κανονίσει λοιπόν ότι θα πήγαινα να την πάρω από το σπίτι της για να πηγαίναμε για ποτάκι, γύρω στις 22.00.
Κατά τις 19.00 με παίρνει τηλέφωνο.. Ήταν η πρώτη φορά που την άκουγα...
-Μωράκι ..
-Έλα μωρό μου , απαντάω..
-Χίλια συγνώμη, πρέπει να αλλάξουμε λίγο τα σχέδια μας..
Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Το περίμενα με τόση λαχτάρα.. Ήθελα να της κάνω όλα αυτά που μου έλεγε ότι την καύλωναν και άλλα τόσα...
-Γιατί μωρό μου, τι έγινε... ?
