Η μυρουδιά από τα αιθέρια έλαια και τα άλατα έφτανε στα ρουθούνια μου. Το μόνο που άκουγα ήταν το νερό της βρύσης, που ακατάπαυστα γέμιζε την μπανιέρα καθώς και τον αμυδρό ήχο της τηλεόρασης από το σαλόνι. Ήταν πράγματι μια πολύ κουραστική μέρα, αν εξαιρέσεις κανα δίωρο ανάπαυλάς. Όλο το υπόλοιπο διάστημα σε έκανε να αναρωτιέσαι για τι και για ποιόν δουλεύεις σχεδόν όλη την μέρα. Στην τηλεόραση άκουγα πλέον χαρούμενα διαφημιστικά από γελοίες φωνές.
Η μπανιέρα γέμισε και οι υδρατμοί από το καυτό νερό κολλούσαν πάνω μου σαν ιδρώτας. Μπήκα μέσα και ξάπλωσα, αφήνοντας έναν απαλό αναστεναγμό ανακούφισης. Το νερό ήταν ακόμα πολύ ζεστό, όμως δεν φανταζόμουν κάτι καλύτερο αυτήν την στιγμή για το κουρασμένο μου σώμα. Έκλεισα τα μάτια προσπαθώντας να συνηθίσω την θερμοκρασία του και αδειάζοντας παράλληλα το μυαλό μου από τις αμέτρητες ώρες δουλειάς.
Ένα ρίγος ικανοποίησης διαπερνούσε το κορμί μου, που μούλιαζε βασανιστικά. Σκέφτηκα να βάλω σε λειτουργία το υδρομασάζ, όμως όταν φαντάστηκα τον θόρυβο του μοτέρ που θα δούλευε γι αυτόν τον λόγο, το απέρριψα αμέσως. Η αλήθεια ήταν πως τώρα ήθελα απόλυτη ησυχία. Εκτός από τον απόμακρο ήχο της τηλεόρασης, που στο κάτω κάτω με νανούριζε, ίσως και να μου απαντούσε κοροϊδευτικά στην απορία που είχα σχετικά με τους λόγους που επιδίδομαι σε ολοήμερες εργασιοθεραπείες, τίποτα άλλο δεν έπρεπε να μου χαλάσει αυτήν την στιγμή χαλάρωσης.
Το ήρεμο νερό πάφλασε στο ξαφνικό κούνημα των χεριών μου, δημιουργώντας μικρά κυματάκια που έσκαγαν στο τέλος της μπανιέρας, μέχρι που ξανά ηρέμησε. Δεν ξέρω αν αυτό που πέρασε από το μυαλό μου εκείνη ακριβώς την στιγμή χαλάρωσης ήταν κάτι εσκεμμένο, ή το υποσυνείδητο μου άρχισε να με τσιγκλάει, παίζοντας παιχνίδια με το κομμάτι αυτό... Læs hele novellen
