Σκοτάδι, δεν έβλεπα τη μύτη μου. Απ' την οθόνη του σινεμά ακούγονταν τα συνηθισμένα βογκητά, αλλά δεν ήθελα να κοιτάξω γιατί περίμενα να συνηθίσουν τα μάτια μου στο σκοτάδι και να βρω κάπου να καθίσω. Περνάνε ακόμα 2-3 λεπτά, κάτι ξεχωρίζω και προχωρώ στον ακριανό διάδρομο στο βάθος της αίθουσας. Τα βογκητά στην οθόνη συνεχίζονται, βλέπω κάτι καύτρες από τσιγάρα, βρίσκω ένα άνοιγμα, περνάω αγγίζοντας γόνατα, τελικά βρίσκω μια πολυθρόνα και κάθομαι.
Στην οθόνη η ταινία Γερμανική, μια ώριμη γυναίκα με 2 νεαρούς σε ένα κρεβάτι γαμιέται διαδοχικά, κι ένας άντρας με κουστούμι καθόταν απέναντι από το κρεβάτι σε μια καρέκλα απολαμβάνοντας το θέαμα. Το θέαμα με ερεθίζει, τα μάτια μου συνηθίζουν τώρα. Το σινεμά σχεδόν άδειο, μόνο στα πίσω καθίσματα είχε καμιά δεκαριά άντρες. Φτούσου σκέφτηκα, πήγα δίπλα στους μοναδικούς θεατές. Έπρεπε να μετακομίσω, αλλά δεν το έκανα εκείνη τη στιγμή. Δεξιά μου καθόταν ένας 50άρης και κάποιοι άλλοι. Αριστερά μου κανένας. Ξαφνικά όμως τρελαίνομαι με το θέαμα που βλέπω.
Όλη η σειρά μου δεξιά, καμιά δεκαριά άντρες έχουνε τους πούτσους έξω και τους χαϊδεύουν. Άλλοι φανερά κι άλλοι πιο διακριτικά. Το θέμα πως κάθομαι δίπλα σ' άλλους άντρες που μαλακίζονται χωρίς να τους νοιάζει, με ερεθίζει ακόμα περισσότερο. Ανοίγω το φερμουάρ μου κι εγώ και το πετάω έξω κάγκελο. Ο διπλανός μου ξεχνάει πως έβλεπε το έργο και καρφώνει τα μάτια του πάνω του. Κάνω πως δεν το είδα και αρχίζω να τον χαϊδεύω, όπως ακριβώς κάνανε κι άλλοι. Για μια στιγμή ν... Læs hele novellen
