Μένω στη Θεσσαλονίκη εδώ και λίγο καιρό και, παρόλη την πίεση της δουλειάς, καταφέρνω και ξεκλέβω λίγα λεπτά κατά τις μεσημεριανές ώρες για ένα διάλειμμα και για καφέ. Συνήθως, πηγαίνω σε ένα καφέ στην παραλία της Θεσσαλονίκης και, έτσι έκανα και στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας.
Κάθισα σε ένα σταντ και παρήγγειλα ένα καφέ. Αμέσως, παρατήρησα απέναντί μου, σε απόσταση δυο τραπεζιών, μια γυναίκα γύρω στα 42, με ύψος 1.70 περίπου, να συζητά με μια φίλη της. Όχι μόνο την παρατήρησα αλλά δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της. Μαγεύτηκα, αναστατώθηκα, χίλιες σκέψεις μου πέρασαν και κυρίως με κυρίεψε η σκέψη πώς θα γινόταν να κλείσω στην αγκαλιά μου αυτή τη γυναίκα, να νιώσω το κορμί της κολλημένο πάνω μου, να ακουμπήσω τα χείλη μου στον υπέροχο λαιμό της που διαγράφεται από τους μυς της, έτσι καθώς γελάει, να ακούσω αυτό το υπέροχο γέλιο της στο αυτί μου, να φιλήσω τα όμορφα χείλη της, να γλύψω τις ρόγες της, να κατεβώ χαμηλά, ανάμεσα στα πόδια της.
Εκείνη τη στιγμή γύρισε λίγο πλάγια και μπόρεσα να δω τις υπέροχες γάμπες τις και τη φούστα της να καλύπτει τα λίγο χοντρά μπουτάκια της. Πώς να ελέγξω τις σκέψεις μου και ιδιαίτερα τις αντιδράσεις του κάτω κεφαλιού μου; Έγινα σκληρός και ήθελα πολύ να κάνω έρωτα σ' αυτή τη γυναίκα. Αλλά πώς να γίνει αυτό;
Η ώρα περνούσε και ερχόταν η στιγμή που έπρεπε να φύγω. Ήμουνα πλέον σίγουρος ότι όχι μόνο δεν θα γίνει κάτι αλλά ότι ούτε καν με είχε προσέξει παρόλο που είχα καρφώσει το βλέμμα μου πάνω της. Ξαφνικά σηκώθηκαν οι δυο φίλες να φύγουν και, εκείνο που μου φάνηκε βέβαιο ήταν ότι τελείωσαν όλα, ότι εκείνη την ημέρα θα έμενα με την... Læs hele novellen
