Όλα ήταν ένα παιχνίδι, την σεβόταν & την εκτιμούσε πολύ. Είχαν δυο μήνες να βρεθούνε, ναι δεν ήταν πια μαζί. Κάθε μέρα που πέρναγε μερικά λεπτά από την σκέψη του ανήκανε σ' εκείνη. Για όσα του έδωσε, για όσα ζήσανε και για όσα θα ήθελε να ζήσουν μαζί. Ο ελάχιστος φόρος τιμής που άξιζε η Μαίρη. Η Μαίρη είναι Γυναίκα. Ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει Πάντα, ξέρει να δίνει αυτό που ζητάει ο άλλος και ποτέ μα ποτέ δεν μπερδεύει τους ρόλους. Τον θέλει και θα τον διεκδικήσει.
Στέλνει μήνυμα στο κινητό του « θέλω να σε δω απόψε» του ζητάει. «Η υποταγή σου πρέπει να είναι καθολική.πρέπει να είσαι έτοιμη να δεχθείς τη τιμωρία σου» της απαντάει και το παιχνίδι έχει ξαναρχίσει.το νιώθουν και οι δυο!
Δίνουν ραντεβού στο γνωστό σημείο στις έντεκα το βράδυ. Εκείνη ντυμένη όπως ακριβώς θα της ζήταγε ο αφέντης της.. χωρίς να της έχει πει λέξη. Το βλέμμα του την χαϊδεύει από κάτω προς τα πάνω ..καθώς την βλέπει να πλησιάζει κοντά του. Μαύρες ψηλές γόβες , διχτυωτές μαύρες κάλτσες, κοντή δερμάτινη φούστα που αφήνει τις κάλτσες να διαγράφονται στο πρώτο κάθισμα, και ένα θηλυκό πουκάμισο με όμορφο ντεκολτέ που επέτρεπε τις ρόγες της να διαγράφονται με τον πρώτο ερεθισμό.. Τον πλησιάζει, θέλει να τον φιλήσει παθιασμένα αλλά ξέρει πως δεν μπορεί να κάνει κάτι χωρίς την δική του άδεια.. Το χέρι του χαϊδεύει τους μηρούς της και αγγίζει κάτω από την φούστα το μουνάκι της. Είναι γυμνό και απαλό όπως θα της το ζήταγε.γεμίζει τα δάχτυλα του με την γεύση της και μετά της την προσφέρει στο στόμα της.
Ανεβαίνουν στην μηχανή και πάνε κατευθείαν σπίτι του. Η πόρτα κλείνει πίσω τους. Το χέρι του την τραβάει κοντά του, τυλίγεται γύρω από τα μαλλιά της και την φιλάει παθιασμένα ..όπως δυο εραστές χρόνων μπορούν να φιληθούν.. Του ζητάει να της δώσει δυο λεπτά.και εκείνος το δέχεται. Βγαίνει από το δωμάτιο αλλαγμένη.Μια αλυσίδα μακριά κρέμεται από τον λαιμό τη... Læs hele novellen
