Μετά απο μια ημέρα είδα απαντηση στα εισερχόμενά μου. Πριν το ανοίξω και το διαβάσω ένιωσα μια αναστάτωση........ήθελα να το ανοιξω? Μήπως άνοιγα το κουτί της Πανδώρας? Με μια κοφτή ανάσα το ανοιγω και.......surprise - surprise. Δεν διαβαζόταν!!! Μια σελίδα γεμάτη ακατανόητα σύμβολα. Απογοήτευση. Του στέλνω απαντηση ότι δεν διάβασα τι έγραφε, και μου απαντά μονολεκτικα σχεδόν "try again".
Απελπισία. Και τότε η αναλαμπή. Το προώθησα στην άλλη μου διεύθυνση. Και εκεί ευτυχώς διαβαζόταν!!! Απο εκείνη τη στιγμή αρχίσαμε την ιδιόρυθμη αλληλογραφία μας. Σχεδόν καθημερινα. Του έλεγα, μου έλεγε, τον ρωταγα, με ρώταγε. Του έστελνα τις ερωτικές μου ιστορίες, του άρεσαν. Μου ζήταγε κι άλλες.
Ήταν «σφιχτός» μαζί μου. Λιγόλογος. Κλειστός. Για μένα πάλι τα πράγματα ήταν πιο εύκολα! Άφού το ειχα πάρει απόφαση να επικοινωνήσω, το έκανα σωστά!!! Ήμουν μαζί του πολύ χαλαρή και άνετη. Μάλλον τον ξεσήκωνα.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε στο τηλέφωνο. Με το μυαλό μου είχα σχηματίσει μια εικόνα. Η φωνή του τη διέλυσε. Ιδιόρυθμη φωνή, αλλα ιδιόρυθμο είχα χαρακτηρίσει και τον ίδιο. Μιλήσαμε αρκετή ώρα την πρώτη φορά, ένιωσα.....αμήχανα. Με «πυροβόλησε». Με έστησε στα 3 μέτρα. Ένιωθα ότι με ανέκρινε, ψάχνοντας.........δεν ξέρω τι. Αλλά καταλάβαινα ότι οι απαντήσεις μου πέρναγαν απο το μικροσκόπιο.......
Έχασα τον ειρμό των σκέψεών μου όση ώρα μιλάγαμε. Ήθελα να τον ρωτήσω πράγματα μα τα ξέχασα! Δεν μπορούσα να συνδέσω με τίποτα τη φωνή που με ανέκρινε με τον άντρα που το προηγούμενο βράδυ μου ειχε στειλει sms «έχω καυλώσει, σε σκέφτομαι μπρούμητα». Απλά δεν ταίριαζε, να έφταιγε ο χώρος της δουλειας? (με πήρε τ/φ από τη δουλε... Læs hele novellen
