Είμαι λίγο πιο πάνω από τα 30 και γνωρίστηκα με τη Κ σε ένα γραφείο ενός κοινού μας φίλου που είχαμε πάει και οι δύο για κάποιες δουλειές.
Αυτή στα 49 (κατά δήλωσή της) αλλά εγώ ακόμη (μετά από ένα χρόνο) δεν το πιστεύω. Θα έλεγα ότι έχει το κορμί 40άρας. Κοντό ξανθό αγορίστικο μαλλί, σώμα κανονικό γύρω στο 1,60 με κοιλίτσα σχεδόν επίπεδη αν και μητέρα εδώ και 19 χρόνια. Όμως το κα(υ)λύτερο είναι το στήθος της. Βαρύ, μεστό, σχεδόν στη θέση του, με προκλητικές ρώγες που με τη σκέψη τους και μόνο, νιώθω ότι θα σκίσω το παντελόνι μου.
Εκείνο το απόγευμα φορούσε κοντή φούστα, ψηλές μπότες (το φετίχ μου), ένα συντηρητικό top και μια γουνίτσα λευκή. Στο μυαλό μου ήρθαν πολλές σκέψεις αλλά, ώς συνήθως, λέω στον εαυτό μου ότι δεν έχω ελπίδες. Λοιπόν εκεί αποδίδω την επιτυχία μου... Όταν δεν το σκέφτεσαι... τελικά γίνεται.
Αφού χώθηκα κανονικά μεν, ευγενικά δε, μαθαίνω μάλιστα ότι είναι χωρισμένη και παρατήρησα ότι με «έπαιζε» με μαεστρία. Αφήσαμε υπονοούμενα, αλλάξαμε τηλέφωνα με τη δικαιολογία ότι θα μιλήσουμε για δουλειές. Πήγα σπίτι μου πολύ ερεθισμένος.
Πέρασαν 20 ημέρες χωρίς τηλέφωνο.
Δεν ήθελα να πάρω, για να μην φανώ ότι τη παρακαλάω, εξάλλου θα την πήγαινα αλλού τη κουβέντα μόνο και μόνο με τις σκέψεις εκείνης της βραδιάς.
Με πήρε όμως η ίδια ένα πρωι στη δουλειά.
Πάμε για ποτάκι σήμερα ;
Δεν ξέρω, έχω κάτι ραντεβού, θα προσπαθήσω (η επιθυμία με έπνιγε...).
ΟΚ, θα μπορέσω τελικά, και το ραντεβού ορίστηκε στη Γλυφάδα.
Πήγαμε για ποτό, και ήταν άψογη.
Η κουβέντα πήγε από γενικά σε πολύ ειδικά θέματα, το ποτό και η μουσική βοηθούσαν.
Μπότες, δικτυωτό καλσόν, φουστάκι, μπούστο πλούσιο και δυο χείλια υγρά.
Φεύγουμε για ξενοδοχείο, η καρδιά μου κάνει σαν τρελή, η καύλα μου υγραίνει το boxeraki μου.
Με το που στρίβω σε ένα στενό, σχεδόν με καβαλάει στη θέση του οδηγού. Το στήθος της δεν δυσκολε... Læs hele novellen
