Το θεώρησα καλή ιδέα αφού οι γνώσεις μου σε φυσική, χημεία και μαθηματικά είναι ιδιαίτερα προχωρημένες και δεν θα χρειαζόμουν σχεδόν καμία προετοιμασία από το σπίτι. Τους δυο πρώτους μήνες είχα βρει κανα δυο μαθητές γυμνασίου και δε συνέβαινε τίποτα το συγκλονιστικό. Τότε ήταν που ένας γνωστός με παρακάλεσε να πάρω τηλέφωνο και να αναλάβω ένα παιδί πρώτης λυκείου που προσπαθούσε να περάσει την τάξη. Μου είπε μάλιστα πως είναι ιδιαίτερα ευκατάστατη οικογένεια, οπότε θα μπορούσα να ανεβάσω και λίγο την τιμή.
Πήγα λοιπόν την πρώτη μέρα στην Πετρούπολη όπου ήταν το σπίτι και με υποδέχτηκαν πατέρας και γιος.
Ήξεραν ότι ήμουν πολύ καλός στη διδασκαλία και με παρακάλεσαν να κάνω το παν για να περάσει το παιδί την τάξη. Ο πατέρας μου έταξε ένα αρκετά μεγάλο ποσό μπόνους αν το πετύχαινα. Είχαμε μπροστά μας κανα δυο μήνες, οπότε έπρεπε τα μαθήματα να γίνονται εντατικά, οπότε και συμφωνήσαμε να πηγαίνω σχεδόν καθημερινά. Περιττό να σας πω ότι το παιδί θα μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με τελειόφοιτο νηπιαγωγείου στις γνώσεις. . .
Οι μέρες περνούσαν ανιαρά και συνήθως όταν γινόταν το μάθημα στο σπίτι δεν υπήρχε κανείς άλλος εκεί. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ήταν διαζευγμένο ζευγάρι. Τότε μια μέρα που χτύπησα το κουδούνι για το καθιερωμένο μάθημα, άνοιξε την πόρτα μια γυναίκα γύρω στα 40, με κόκκινο ίσιο μαλλί, πολύ κομψή και περιποιημένη και απίστευτα μάτια. Μου συστήθηκε ως Μαρία η μητέρα του Γιώργου, του μαθητή που έκανα μάθημα. Ήταν πολύ φιλική και ευγενική και πάνω από όλα κυρία.
Δε σας κρύβω ότι έκανα αυθόρμητα κάποιες πονηρές σκέψεις, άλλα μου έφυγαν αμέσως γιατί δε μου έδωσε καμία αφορμή να τις συνεχίσω. Μετά το τέλος του μαθήματος μάλιστα συζητήσαμε κανα τεταρτάκι για την πορεία του Γιώργου και δεν της έκρυψα ότι ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα αλλά θα κάναμε ότι μπορούσαμε. Χαιρετηθήκαμε ... Læs hele novellen
