Κάποιο βράδυ λοιπόν είχαμε πάει σε ένα μπαράκι που έκανε ένα σαιτ παρτυ.
Εκεί ήτανε ζευγάρια , γυναίκες μόνες, άντρες, όλων τον λογιών για τις επιθυμίες του καθενός, εμείς όπως είπαμε πήγαμε για πλάκα και για ένα ποτό , δεν βάλαμε στο μυαλό μας και ούτε σκεφτήκαμε πονηρά ότι πάμε για περίεργο σκοπό. .
Καθώς καθίσαμε λοιπόν σε ένα τραπέζι, και τα λέγαμε αναμεταξύ μας, και σχολιάζοντας κάποιους και κάποιες.
Σε κάποια στιγμή μας πλησίασε ένα ζευγάρι ευγενικότατο και λέει παιδιά να κάτσουμε μαζί σας, γιατί δεν υπάρχει τραπέζι άλλο , ? και βέβαια τους απαντήσαμε εμείς, μόνο λέει ξέρετε είναι και ένα ακόμα ένα ζευγάρι φιλικό μας. Τους απαντάμε εντάξει πες τους να έρθουν βρε αδελφέ οι κακοί δεν χωράνε , με λίγη καλή θέληση κάτσαμε όλοι μαζί, στο σύνολο 7 άτομα. Λίγο στριμόκωλα αλλά τα καταφέραμε.
Ακούγαμε μουσική και η κάθε παρέα συζητούσε με την δική τους. Σε κάποια στιγμή ο ένας από την άλλη παρέα , έπιασε συζήτηση με εμάς, και έτσι άρχισε μια συζήτηση όλων μας.. πολύ καλά παιδιά φαινόντουσαν με χιούμορ, και πολύ πλάκα. . ανέβηκε το κέφι , μας ρώτησαν παιδιά εσείς ήρθατε για ποτό? η αν σας κάτσει κάτι θα το προχωρήσετε?
Εμείς απαντήσαμε ότι ήρθαμε για ποτό διότι ο φίλος μας ο Παναγιώτης, δεν είναι σε τέτοια φάση ότι δεν έχουμε κάνει ποτέ μαζί κάτι και βέβαια δεν το έχουμε σκεφτεί ποτέ με το μυαλό μας. Είναι ένας καλός οικογενειακός φίλος..
Ο Παναγιώτης με το χιούμορ που διαθέτει λέει στην γυναίκα μου γιατί βρε παιδιά μου κάνατε ποτέ πρόταση και δεν δέχτηκα? Εκεί γελάσαμε όλοι μας.. Τότε η μια γυναίκα από την παρέα, λέει ρε παιδιά πολύ δυνατή μουσική δεν πάμε σπίτι να βάλουμε λίγη απαλή μουσικούλα και να τα πούμε χωρίς να φωνάζουμε? Εδώ βγήκαν τα λαρύγγια μας να μιλάμε δυνατά..
Κοιταχτήκαμε εμείς οι τρεις , και με τρόπο απονήρευτο σηκώσαμε τους ώμους μας και λέμε πάμε.
Πάμε στο πολύ όμορφο σπίτι... Læs hele novellen
