Σε μία από αυτές σε μία βραδινή έξοδο με τους φίλους μου αντιλήφθηκα ότι ένα νέο μέλος προστέθηκε στην παρέα. Ήταν η Ελένη, μια κοπέλα από το χωριό, δεκαοκτώ χρονών, που είχα να τη δω τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Η Ελένη λοιπόν τα είχε φτιάξει με τον Κώστα τον κολλητό μου. Δεν ήταν από τις γυναίκες που όταν τις δεις, μαγνητίζουν το βλέμμα σου. Μέτριο ύψος, ελαφρώς αφρατούλα. . . . . . . γενικά μια μέτρια σε εμφάνιση κοπέλα. Είχε όμως κάτι το διαφορετικό. Ήταν ευχάριστος άνθρωπος, χαμογελαστός και εξέπεμπε μια μυστήρια σεξουαλικότητα.
Για να μην τα πολυλογώ μετά την πρώτη επαφή, την αντιμετώπισα ως φίλη (λόγω του κολλητού μου), παρά την έντονη έλξη που μου ασκούσε. Οι επισκέψεις στο χωριό ήταν λιγοστές. Δεν θα μπορούσα να προχωρήσω ακόμα και αν δεν τα είχε με το φίλο μου. Πάντως σιγά - σιγά γνωριζόμαστε όλο και πιο καλά. Όταν ήταν στην παρέα όσο ευχάριστη ήταν άλλο τόσο έδειχνε ότι είναι ένα σοβαρό κορίτσι. Όταν όμως έλλειπε από την παρέα άκουγα τον Κώστα να λέει πόσο καλή (αν και αρχάρια) είναι στο πήδημα και ζήλευα. Παρακαλούσα να γίνει κάτι να έρθω εγώ στη θέση του. Μετά από δύο χρόνια τελειώνοντας το Πανεπιστήμιο γύρισα για εγκατάσταση στο χωριό. Προσωρινά βέβαια αφού σε τρεις μήνες έφευγα φαντάρος. Οι ευχές όμως που έκανα όλον αυτό τον καιρό εισακούσθηκαν. Ο Κώστας και η Ελένη τα είχαν χαλάσει. Ο δρόμος ήταν ανοιχτός. Έπρεπε να βιαστώ (λόγω του στρατιωτικού). Της τηλεφώνησα και βγήκαμε για ποτό. Στο τέλος της βραδιάς της εκμυστηρεύτηκα όλες τις σκέψεις που έκανα για μας. Έπρεπε να κινηθώ προσεκτικά. Μου είχε μείνει απωθημένο. Μες στο μυαλό μου είχα μόνο μια σκέψη. Έπρεπε να την γαμήσω. . . . . . . . . . . . . . . Αλλά μάταιος ο κόπος. . . . . . κάτι σαν χυλόπιτα.
Δεν είχε ξεπεράσει τον Κώστα. Πέρασε ο καιρός και έφυγα φαντάρος. Μετά το κέντρο μετάθεση στα σύνο... Læs hele novellen
