Ξαφνικά όμως παρουσιάστηκε ένα σύννεφο στον ορίζοντα της ευτυχίας μας. Άρχισα να δέχομαι ερωτικές παρενοχλήσεις από το θυρωρό του νοσοκομείου και φοβόμουν μήπως αυτό γινόταν αντιληπτό από τον αγαπημένο μου. Αν και πολλές φορές είχα φτάσει στο σημείο να του το πω, την τελευταία στιγμή άλλαζα γνώμη κι έπειθα τον εαυτό μου πως ήμουν ικανή να το αντιμετωπίσω μόνη. Ένα βράδυ που είχα εφημερία στα επείγοντα περιστατικά, χτύπησε το τηλέφωνο κι απάντησα αμέσως στην κλίση.
"Θέλω να χώσω την πούτσα μου στο κωλαράκι σου. Κι εγώ θα το ευχαριστηθώ αλλά κι εσύ θα νιώσεις έτσι την απόλυτη ηδονή! Η κωλοτρυπίδα σου σύντομα θα γίνει δική μου. Σου το υπόσχομαι!" άκουσα τη γνώριμη φωνή του θυρωρού να λέει κι έκλεισε προτού προλάβω να απαντήσω.
Τρομερά ανήσυχη έτρεξα στο γραφείο της προϊσταμένης αλλά δεν τη βρήκα εκεί. Κάθισα σε μια καρέκλα τρέμοντας από φόβο κι οργή μαζί κι αποφάσισα να την περιμένω. Όταν κάποια στιγμή ανέκτησα την ψυχραιμία μου, σκέφτηκα ότι μέσα στο νοσοκομείο δε διέτρεχα κανέναν κίνδυνο! Δεν πρόλαβα όμως να ολοκληρώσω την τελευταία μου σκέψη κι άκουσα πίσω μου κάποιον να κλειδώνει την πόρτα. Πάγωσα από το φόβο μου όταν γυρίζοντας προς τα εκεί αντίκρισα τον Μιχάλη το θυρωρό με ολοφάνερη στύση.
"Ούτε να σκεφτείς ν' αντισταθείς! Ο κώλος σου θα γίνει δικός μου είτε το θες είτε όχι!" είπε με αποφασιστική φωνή.
Πισωπάτησα προς το παράθυρο, με σκοπό να φωνάξω βοήθεια κι εκείνη τη στιγμή μετάνιωσα που είχα πάρει τόσο επιπόλαια την συμπεριφορά του... Læs hele novellen
