Λευκό πουκαμισάκι από πάνω με ξεκουμπωμένα τα 2 πάνω κουμπάκια έτσι ώστε να διακρίνονται τα χαρακτηριστικά από τα υπέροχα βυζάκια σου ενώ φορούσες μαύρη φουστίτσα αυτή τη φορά … πιο μικροσκοπική σε σχέση με την πρώτη που έδειχνε πολύ καλύτερα τα υπέροχα πόδια σου ενώ δύο ψηλές μπότες πλαισίωναν το κάτω μέρος του σώματός σου. Το χέρι μου ήθελε απεγνωσμένα να ελευθερώσει τον πούτσο μου ο οποίος κόντευε να σκίσει το παντελόνι μου αλλά κάτι μου έλεγε να κρατηθώ. Πλησιάσατε λοιπόν με γοργά βήματα καθώς αντιληφθήκατε την κατάσταση της βαθμολογίας.
Πρώτη εσύ κοίταξες και ένα γέλιο ακούστηκε σε όλο το διάδρομο. Μετά από εσένα κοίταξαν και οι άλλοι ανυπόμονα. Το αρχικό τους γέλιο μετατράπηκε σε αγανακτισμένο πρόσωπο, αναψοκοκκινισμένο και έτοιμο να εκραγεί. Τη συνέχεια της αντίδρασής τους δεν μπορούσα όμως να την περιμένω ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα ….
Σε κοίταξαν όλοι με μίσος και φθόνο … «Μωρή πουτάνα … τι έγινε? Πως κοπήκαμε όλοι εκτός από σένα? Όλοι μαζί καθόμασταν. Τι σε ήθελε ο καθηγητής στο γραφείο του μετά? Τα κάρφωσες όλα ε πουτανάκι?» ….. τους κοίταξες με φόβο, δεν μπορούσες να α... Læs hele novellen
