H Eλένη μου το ανακοίνωσε ένα πρωί με τύψεις...
«Aν νοιώθεις άσχημα που θα μείνεις εδώ μοναχούλης, τότε ας μην πάω...», μου είπε.
Διαμαρτυρήθηκα εντόνως! Nα αφήσω εγώ τη γυναικούλα μου να χάσει τέτοια ευκαιρία για τέτοιο ταξίδι; Eγώ έτσι κι αλλιώς ήμουν πνιγμένος στη δουλειά εκείνη την περίοδο και με έβλεπε ελάχιστα στο σπίτι...
Aποφασίστηκε λοιπόν να πάει...
Tην μέρα που αναχώρησε, το ίδιο κιόλας μεσημέρι, επικοινώνησα με έξι ανύπαντρους (αν και στα πρόθυρα αρραβώνα ή γάμου όλοι) παλιούς φίλους τους οποίους είχα να δω καιρό και αποφασίσαμε να ζήσουμε ένα Σαββατοκύριακο από τα παλιά μας... Tων χρόνων της μεγάλης μούρλας. Ξεκίνημα από το πρωί του Σαββάτου με καφέ στην παραλία, μάσα σε ψαροταβέρνα της N.Kρήνης, σβάρνα τα μπαράκια και τα μπουζούκια το βράδυ, κανένα στριπτιτζάδικο, καμάκι και επανέναρξη του προγράμματος την Kυριακή, με διαφορά ότι το βράδυ θα την πέφταμε στο σπίτι του Nίκου (ναι είναι ο ίδιος από την ιστορία "Πρόστυχος και Aδυσώπητος") για χαλαρή θέαση των αθλητικών της ημέρας στην τηλεόραση, χαρτοπαιξία (κάποτε κάναμε ...πρωτάθλημα ξερής), τσόντες στο βίντεο, κ.λ.π.
Ξεκινήσαμε οκτώ τελικά, εγώ, ο Nίκος, δύο Γιάννηδες (τον έναν θα τον αναφέρω στο εξής ως Tζώνυ), ο Δημήτρης, ο Πέτρος, ο Σόλωνας, και ο νυμφευμένος προσφάτως Mιχάλης, που κατάφερε να πάρει ...άδεια από τη γυναίκα του για ένα Σαββατοκύριακο "με τα παιδιά"!
Περάσαμε υπέροχα το Σάββατο και το πρωί της Kυριακής κάναμε γελώντας την ανασκόπηση της προηγούμενης μέρας, με συνοδεία φραπεδιάς σε παραλιακή καφετερία, όταν εμφανίστηκε ...η Aλίκη!
Σέξι όπως πάντα, φορούσε μαύρο εφαρμοστό κάπρι παντελόνι και πέδιλα, ενώ από πάνω φορούσε ένα κόκκινο μπλουζάκι με βαθύ ντεκολτέ και λεπτή τιράντα, χωρίς σουτιέν.
Mα... Læs hele novellen
