Έκλεισα τα μάτια και έριξα πίσω το κεφάλι, ξαπλώνοντας στο κάθισμα του αυτοκινήτου... Όλο αυτό ήταν τόσο απρόσμενο... Τα αισθήματά μου ανάμεικτα, αλλά η καύλα μου δεδομένη... Ήξερα ότι έκανα κάτι 'κακό', κάτι 'παράνομο', κι αυτό το έκανε ακόμα πιο γλυκό... Από την άλλη, μπορεί και να το ήθελα για εκδίκηση, ή για να αποδείξω στον εαυτό μου πως έχω ξεκολήσει από το παρελθόν μου...
Αλλά όχι ότι θα έκανα και καμμιά θυσία! Μου άρεσε πολύ... Πάρα πολύ... Από την πρώτη στιγμή που τον είδα... Ήταν ακριβώς ο τύπος του άντρα που με γοητεύει: ψηλός, γεροδεμένος και αρρενωπός. Με ένα γλυκό χαμόγελο και μάτια που έλαμπαν όταν με κοιτούσε. Πόσο μάλλον αφού κι εκείνου του άρεσα, και μου το είχε πει ευθέως εδώ και καιρό.
Είχαμε πρωτοβρεθεί πολύ φευγαλέα ανάμεσα σε μεγάλη παρέα όταν είχε έρθει στην πόλη μου. Κρατήσαμε επαφή, περισσότερο τυπικά στην αρχή. Μιλούσαμε τακτικά στο msn, πότε με τους κοινούς φίλους λέγοντας χαζομάρες και παίζοντας 'Θάρρος ή Αλήθεια', και πότε οι δυο μας, πιο χαλαρά... Και τώρα είχα βρεθεί εγώ στα μέρη του για δουλειά.. Όσο καιρό σχεδίαζα το ταξίδι μου, τα αστειάκια έπαιρναν κι έδιναν, και κάποιες φορές οι κουβέντες μας γίνονταν πιο ροζ απ'ότι περίμενα... Το δικό μου το μυαλό ήταν κολλημένο αλλού, και ήξερα πως κι εκείνος ανήκε αλλού, οπότε δεν μπορούσα να τον πάρω στα σοβαρά... Από κοντά όμως τα σώματά μας μιλούσαν μόνα τους, και δεν άκουγαν τη λογική μας...
Βρεθήκαμε πρώτα για φαΐ μαζί με όλη την παρέα. Το κρασί άφθονο. Κι ας ήμουν σε μια ξένη πόλη, ένιωθα ασφάλεια, και είχα ανάγκη να αφεθώ. Περνούσα όμορφα, μετά από πολύ καιρό. Γελούσα με την ψυχή μου και ήμουν ελεύθερη. Ελεύθερη να νιώσω, ελεύθερη να ζήσω, ελεύθερη να κάνω λάθος.
Μετά το φαϊ συνεχίσαμε για χορό. Δεν θα μου το επέτρεπαν να φύγω από την πόλη τους... Læs hele novellen
