Ήταν Τρίτη βράδυ και είχα κατέβει για ψώνια στο κέντρο. Όταν κάνω ψώνια προτιμώ να είμαι μόνος μου γιατί είναι μια διαδικασία που με χαλαρώνει αρκετά και οποιοσδήποτε είναι μαζί μου με αποσυντονίζει. Μπήκα λοιπόν στο κατάστημα που προανέφερα – το όνομα του οποίου δε θα αποκαλύψω- και άρχισα να κοιτάω τα ρούχα αδιάφορα. Αφού βρήκα ένα παντελόνι που μου άρεσε, αποφάσισα να πάω να το δοκιμάσω κι έτσι ανέβηκα στον επάνω όροφο που ήταν τα δοκιμαστήρια. Προσπέρασα την ευγενική κοπέλα που τακτοποιούσε τα ρούχα στην είσοδο του διαδρόμου κι άρχισα να κατευθύνομαι προς το βάθος κοιτώντας δεξιά κι αριστερά να βρω κάποιο άδειο για να μπω. Σχεδόν όλα ήταν γεμάτα γιατί είχε πολύ κόσμο εκείνη την ώρα. Στο βάθος αριστερά είδα την κουρτίνα όχι τελείως κλεισμένη και χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Όντας σίγουρος ότι το δοκιμαστήριο ήταν άδειο άνοιξα την κουρτίνα με μια απότομη κίνηση και τότε το αίμα μου πάγωσε. Όχι τόσο γιατί συνειδητοποίησα πως κάποιος άλλος χρησιμοποιούσε το δοκιμαστήριο αλλά περισσότερο κοκάλωσα στη θέα του νεαρού που ήταν μέσα.
Ήταν ψηλός, σαν εμένα περίπου, μελαχρινός, με πολύ γλυκό πρόσωπο και γενάκι. Γυμνασμένο σώμα, τέλειο στήθος με λίγες τρίχες που το έκαναν ακόμα πιο ωραίο. Δε θα μπορούσε βέβαια το μάτι μου να μην πέσει χαμηλά. Προφανώς δοκίμαζε ένα παντελόνι κι ένα μπλουζάκι και τη στιγμή εκείνη φορούσε μόνο ένα μαύρο κολλητό μποξεράκι Calvin Klein που σχημάτιζε ένα τέλειο φούσκωμα ανάμεσα στα πόδια τ... Læs hele novellen