Η συγκεκριμένη λοιπόν έρχεται στο σπίτι μας για να κάνουν μαζί μαθήματα, να μιλάνε, να κοιμηθούνε μαζί και ότι κάνει κάθε κορίτσι με μια κολλητή του. Εγώ φυσικά κάθε φορά που ερχότανε σπίτι, οι μαλακίες που βαρούσα πρέπει να ήταν πάνω από πέντε την ημέρα στα σίγουρα. Όταν ήταν σπίτι μου μύριζαν όλα σαν τσίχλα (με την καλή έννοια) και το μυαλό μου τριγυρνούσε πως σκατά θα την κάνω, χωρίς να κομπλάρει, να θέλει να το κάνει μαζί μου.
Πάντα μιλούσαμε πολύ αλλά ποτέ μόνοι. Εγώ δεν μπορώ να πω ωραίο παιδί είμαι: Έχω ωραίο σώμα με ωραίους κοιλιακούς και ποντίκια, baby face, μαύρα και πολύ μα πάρα πολύ μαλακά μαλλιά και είμαι 1.80. Μια μέρα λοιπόν μαθαίνω ότι όλοι θα λείπουν. Πάω κι εγώ λοιπόν δίπλα στο δωματιάκι του υπολογιστή (να σας δώσω να καταλάβετε είναι ένα δωμάτιο εκτός σπιτιού το οποίο είναι σαν ένα στούντιο χωρίς τουαλέτα). Πάω λοιπόν κι αρχίζω να μπαίνω στα e-mail μου και να δω τι κάνει ένα site που διατηρώ.
Μετά από κανένα μισάωρο πάω να φτιάξω καφέ, ανοίγω την πόρτα του δωματίου και πέφτω πάνω στην Δώρα.
- "Γεια!" μου λέει.
- "Γεια!", λέω κι εγώ. "Θες να κάτσεις στον υπολογιστή;"
- "Έεεε, ναι" μου λέει, "για λίγο. Μέχρι που να έρθεις πίσω θα ‘χω τελειώσει".
Που να ‘ξερα τι εννοούσε με το: "τελειώσει".
Πάω τουαλέτα, τρώω κάτι, φτιάχνω τον καφέ μου και πάω ξανά στον υπολογιστή. Μπαίνω μέσα και τι να δω; Η δώρα με σηκωμένο το ένα της ποδαράκι στον ώμο της, γυμνή από τη μέση και κάτω και να βάζει δαχτυλάκι βλέποντας μια κοπέλα να κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Κάθομαι κοιτάω και δεν ξέρω τι να κάνω. Καύλα στο φουλ δεν λέω, αλλά αυτή μαλακιζότανε με μια άλλη κοπέλα. «Λεσβία» λέω. «Αλλά τι στο διάολο;» Λέω και πάω από πίσω τ... Læs hele novellen
