Η πόρτα του αυτοκινήτου άνοιξε και ένα χέρι την βοήθησε να βγει. Μια σιγανή μα συνάμα κυρίαρχη φωνή καθοδήγησε τα βήματα της .Που την πήγαινε αυτή η άγνωστη φωνή δεν γνώριζε και ούτε μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε.
Σταμάτησαν να περπατούν και ξαφνικά ένοιωσε την μακριά καμπαρτίνα της να εγκαταλείπει το σώμα της. Ήταν γυμνή από μέσα, αυτό της είχε ζητηθεί. Την οδήγησε και την ακούμπησε με το πρόσωπο σε μια επιφάνεια που της φάνηκε προς στιγμή σαν τοίχος, μα όχι ήταν πολύ πιο λεία και ζεστή. Το στήθος της πιέστηκε πάνω στην επιφάνεια καθώς της έδενε τα χέρια σφιχτά στο ύψος των καρπών. Εξακολουθούσε να μην βλέπει τίποτα.
-“Δεν θα βλέπεις μόνο θα αισθάνεσαι”…. είπε η ίδια κυρίαρχη φωνή
Δεν μίλησε απλά ένευσε καταφατικά.
Ένα ελαφρύ γουργούρισμα βγήκε από μέσα της καθώς ένοιωθε κάτι λείο και μαλακό να χαϊδεύει την πλάτη της και μετά να κατεβαίνει αργά..αργά στην μέση , στα οπίσθια και στο πίσω μέρος των μοιρών της. Το γουργούρισμα άξαφνα έγινε βογκητό πόνου όταν ένοιωσε το τσούξιμο στην πλάτη και στο κωλαράκι της , από το μαστίγιο. Γιατί αυτό ήταν…
Ο πόνος σύντομα όμως έγινε μια παράξενη ηδονή, ένοιωθε το στήθος της να ερεθίζεται , τις ρώγες της να πρήζονται και να πιέζονται όλο και πιο πολύ.
Το μαστίγωμα σταμάτησε για λίγο…. πήρε ανάσες….και άρχισε πάλι .Ένοιωθε τα κωλομέρια της να κοκκινίζουν , την έσπρωξε μπροστά έτσι που κόλλησε και το μουνί της στην επιφάνεια, καύλωνε και αυτό , ο πόνος την έκανε να βογκάει από ηδονή σταθερά και πιο δυνατά τώρα…
Σταμάτησε πάλι….
Τα χέρια της λύθηκαν. Την γύρισε και την έδεσε πάλι με πλάτη αυτή τη φορά.
Ένοιωθε τώρα την άκρη του μαστιγίου να της χαϊδεύει πότε τις πρησμένες ρώγες της και πότε το μουνί της.
Άρχισε πάλι να την χτυπάει τώρα. σταθερά …δυνατά. Δεν πίστευε πόσο είχε καυλώσει.
-Κι άλλο ψιθύ... Læs hele novellen
