Πιστεύω πως στο ερωτικό παιχνίδι δεν υπάρχουν ταμπού, όταν υπάρχει απόλυτος σεβασμός και αλληλοκατανόηση. Το αστείο είναι πως όταν με πρωτογνωρίζει κανείς, η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει είναι πως είμαι πολύ συντηρητική κι αυτό εξ αιτίας της σοβαρότητας και της αυστηρότητας που μου λένε ότι εκπέμπω, χωρίς όμως να το κάνω επίτηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή απεχθάνομαι και αποφεύγω κάθε τι «δεύτερο», ξέρω πολύ καλά τι είμαι, τι θέλω και το διεκδικώ, είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένη και μου αρέσουν οι ξεκάθαρες και τίμιες καταστάσεις. Γι’ αυτό και πολλές φορές έχω ακούσει από εραστές μου την ίδια ατάκα: «Όταν σε πρωτογνώρισα δεν φαινόταν με τίποτα ότι κρύβεις τόσο πάθος μέσα σου».
Όμως αρκετά σας κούρασα με τις γενικές περιγραφές. Η ιστορία που θα μοιραστώ μαζί σας ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2004, που ήταν μια περίοδος καθοριστικής για μένα σημασίας και πολλών αλλαγών στη ζωή και το χαρακτήρα μου. Μόλις είχα χωρίσει από μια μεγάλη και σημαντική για μένα σχέση, κατά τη διάρκεια της οποίας, όμως, η αυτοπεποίθησή μου είχε πέσει. Αν και τον αγαπούσα, δεν με έκανε να νιώθω ποθητή σαν γυναίκα, δεν με αποδεχόταν σε πολλά επίπεδα και γενικά ήταν ένας άνθρωπος αρκετά συγκρατημένος. Το σεξ ήταν καλό, χωρίς όμως να έχει κάτι το ιδιαίτερο και έτσι πολλές από τις φαντασιώσεις και τις επιθυμίες μου έμεναν κρυμμένες και καταπιεσμένες. (Ό,τι χειρότερο αυτό, πιστεύω, σε μια σχέση, να μην μπορείς να ανοιχτείς στον ερωτικό σου σύντροφο). Ήμουν άλλωστε και αρκετά μικρή τότε και όχι αρκετά δυνατή και ολοκληρωμένη σαν προσωπικότητα ώστε να ξέρω να διεκδικώ.
Χωρίζω, λοιπόν, όμως αποφασίζω να μην το βάλω... Læs hele novellen
