"Κοιμάται το κορίτσι μου..." της ψιθύρισε η Έλενα στο αυτί, πριν φιλήσει απαλά το λαιμό της. Με αργές και τρυφερές κινήσεις άρχισε να χαϊδεύει τους μηρούς κι ένιωσε το δέρμα της να ανατριχιάζει. Αναντρίχιασε και εκείνη. Πέρασε ξανά το χέρι από τη μέση της κι άρχισε να διαπερνά τα δάκτυλά της στην κοιλίτσα της. Επιτέλους, μια μικρή αντίδραση... ένα μικρός αναστεναγμός βγήκε από τα χείλη της Μαίρης, καθώς ο ερεθισμός που μεγάλωνε σιγά σιγά από τα χάδια της ερωμένης της την έκανε να γυρίσε πλευρό προς το μέρος της.
Η Έλενα έμεινε να χαζεύει για λίγο το λείο πρόσωπο με τα προκλητικά χείλη της Μαίρης, τον λεπτό λαιμό και το μικρό σφριγηλό στήθος που πρόβαλλε με τις ερεθισμένες ρώγες να διαγράφονται κάτω από το φανελάκι. Έσκυψε πάνω τους και τις χτύπησε ελαφριά με τη γλώσσα της. Ένας νέος αναστεναγμός επικρότησε το χάδι της. Έβαλε το χέρι κάτι από το φανελάκι κι έπιασε απαλά με τη δάχτυλα τη μια ρώγα. Τα μάτια της Μαίρης άνοιξαν με μια μικρή έκπληξη από το τσίμπημα.
"Με ερεθίζεις..." της είπε νυσταγμένα.
"Και εσύ με ερέθισες έτσι όπως σε είδα ξαπλωμένη γυμνή" της απάντησε σηκώνοντας το φανελάκι. "Και δεν μπορώ να μη σε δοκιμάσω" συμπλήρωσε ενώ έπαιρνε στο στόμα της τη σκληρή ρώγα. Με κυκλικές κινήσεις της γλώσσας της την έγλειφε, τη δάγκωνε με τα χείλη, τη γρατζουνούσε με τα δόντια.
Η Έλενα έπιασε το σώμα της από τη μέση και με τα πόδια της άνοιξε τα πόδια της Μαίρης. Άπλωσε το χέρι προς τα πάνω στο γυμνό μουνάκι της και βόγγηξε, μόλις διαπίστωσε πόσο υγρή ήταν. Της το είπε. "Μα σου είπα ότι με ερέθισες που σε είδα ξαπλωμένη. Άααχχχ !!!" έκανε καθώς τα δάκτυλά της διέτρεξαν τα μουνόχειλά της καταλήγωντας στην πρησμένη κλειτορίδα της.
"Αν θέλεις, συνεχίζω, αλλιώς σταματάω" της είπε χαμογελώντας π... Læs hele novellen