H συγκάτοικος μου είχε φύγει ήδη για δουλειά κι εγώ σκεφτόμουν ότι η φοιτητική ζωή της Αθήνας πάει από το κακό στο χειρότερο! Εκείνη την στιγμή με παίρνει τηλέφωνο η Νίκη και μου λέει 'θέλεις να πάμε μια βόλτα για ψώνια;' και πραγματικά πιστεύω ότι θα μου έκανε καλό να ξεφύγω λιγάκι και να αποτοξινωθώ από την πίεση, αλλά ήξερα ότι κάπου eκεί κοντά θα παραμόνευε το αγόρι μου που ήθελε να πάρουμε το πρωινό λεωφορείο μαζί... του το είχα υποσχεθεί από την προηγούμενη ημέρα.
Δεν άντεξα! Είπα ναι και ετοιμάστηκα...έβαλα τις μαύρες μου καουμπόικες μποτιτσες (αυτές που μου είχε κάνει δωρο η Νίκη), μαύρο ημιδιαφανο καλσόν, τζιν κοντή φουστιτσα και ένα ροζ πουλοβεράκι, βάφτηκα και έκλεισα ραντεβού στην Ακαδημίας.
Για να μην γκρινιάζει όμως ο δικός μου πήγα μέχρι το Οικονομικό μαζί του και καθίσαμε να πιούμε ένα καφέ (δεν του είπα τίποτα για τα ψώνια)! αφού ήπιαμε τον καφέ, έτρεξα υποτίθεται να προλάβω το μάθημα...αλλά πήγα στην Ακαδημίας.
Η Νίκη σαφώς θυμωμένη μου είπε ότι πάντα αργώ! 'και τι να κάνω για να σε αποζημιώσω γλυκιά μου;' είπα εννοώντας να την κεράσω κανα καφεδάκι στα Χοντος; Και μου λέει θέλω να με φιλήσεις γλωσσοφιλο! ''Εντάξει!'' της είπα χωρίς να το πολυσκεφτώ! πάντα μου άρεσε αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί να κάνω κάτι με κοπέλα...είχε τύχει βέβαια κάτι με μια όταν ήμουν 19 αλλά ήταν ένα φιλί στα πεταχτά με μια παιδική μου φίλη...είχαμε κάνει και ντουζάκι μαζί γυμνές αλλά δεν είχαμε αγγίξει η μια το σώμα της άλλης...ήταν κάτι σαν περιέργεια για το γυναικείο σώμα. αλλά, η Νίκη είναι το κάτι άλλο...είναι στο ύψος μου (1,70) με μαύρα σγουρά μαλλιά μέχρι τους ώμους και σαρκώδη χείλη, έχει μικρά βυζάκια και κάπως μεγαλούτσικο κωλαράκι και μπουτάκια.
Πάντα φορούσε στενά μαύρα παντελόνια και στενές μπλουζίτσες και είχε ουκ ολίγες κατακτήσεις. Εμένα πάντα με θαύμαζε για τα μακριά μου πόδια καθώς μπορούσα να φοράω κοντές φούστες και να ξεσηκώνω τον αν... Læs hele novellen
