- Σήκω μαλάκα, ετοίμασε μου αμέσως τον καφέ και το πρωινό μου, μην αργήσεις γιατί αλίμονο σου.
Έτρεξα αγουροξυπνημένος στον κάτω όροφο που είναι η κουζίνα μας και έκανα ακριβώς ότι μου είπε. Ετοίμασα τα πάντα, φρυγανιές, βούτυρο, μέλι, ένα πιατάκι από τα μπισκοτάκια που αρέσουν στην κυρία μου και δυο φετούλες κέικ, από το αγαπημένο της. Τελευταίο έφτιαξα τον καφέ της για να είναι ζεστός και σερβίρισα όλο το πρωινό μαζί με ένα ποτήρι χυμό κεράσι, πάνω σε ένα δίσκο. Ξεκίνησα αμέσως για το δωμάτιο της.
Μπήκα μέσα σχεδόν τρέχοντας, παρά την ταχύτητα με την οποία είχα ετοιμάσει τα πάντα, η κυρία μου θα με έβρισκε σίγουρα αργοπορημένο. Ήταν κάτι που η κύρια μου δεν μπορούσε να το ανεχθεί και όσες φορές είχα καθυστερήσει έστω και στο ελάχιστο, η τιμωρία μου ήταν κάτι παραπάνω από σκληρή. Μου το είχε τονίσει πολλές φορές και είχε δίκιο, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να την υπηρετώ σαν καλός σκλάβος. Πόσο δίκιο είχε. Όπως έλεγε, δεν μου άξιζε τίποτα παραπάνω, παρά να ικανοποιώ άμεσα κάθε επιθυμία της, όποια κι αν ήταν. Πόσο δίκιο είχε η αγαπημένη μου κυρία. Από τότε που με είχε στην υπηρεσία της, η ύπαρξη μου είχε αποκτήσει ένα νόημα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου φώναζε κατάμουτρα γελώντας ειρωνικά και μου υπενθύμιζε την κατωτερότητα μου.
-Είσαι ένας τιποτένιος σκλάβος, παλιομαλάκα, τι νόμιζες, είχες την εντύπωση ότι θα σε αντιμετωπίσω σαν όμοιο μου, ηλίθιε, χάσου από τα μάτια μου σκουπίδι.
Για καλή μου τύχη αυτή την φορά η κυρία μου ήταν στο ντους, έκανε το πρωινό της μπάνιο, εγώ αφού δεν είχα εντολή να την ενοχλήσω, στάθηκα στην άκρη του κρεβατιού της, με τον δίσκο στα χέρια, χαμήλωσα τα μάτια και περίμενα να τελειώσει. Περίμενα υπομονετικά ακούγοντας τους ήχους που έρχονταν από μέσα, θα περίμενα εκεί έστω και αν αργούσε παραπάνω από ότι μπορούσαν να αντέξουν τα πόδια μου, άλλωστε το να την υπηρετώ, ήταν κάτι που λάτρευα. Σε λίγο... Læs hele novellen
