Πάω και εγώ και παίρνω τη θέση μου κάπου εκεί σε μία γωνία, με τέτοιο τρόπο ώστε να έχω άποψη όλου του μαγαζιού. Κάθε σωστός κυνηγός μια τέτοια θέση πρέπει να έχει κι εκείνο το βράδυ δεν πρέπει να υπήρχε άλλος σωστός μέσα στο μαγαζί.
Η ώρα περνούσε κι εγώ είχα ήδη φτάσει στο τρίτο ουίσκι έχοντας κάνει παράλληλα και το σχετικό «κεφάλι»... Από άποψη κόσμου η βραδιά μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν μάλλον αδιάφορη και είχα αποφασίσει πως τελειώνοντας το ποτό μου θα έφευγα...
Εκείνη την ώρα έρχεται και κάθεται στο ακριβώς διπλανό σκαμπό από εμένα μια κοπέλα σκέτη κόλαση. Πανύψηλη, σχεδόν 1,80 (εγώ είμαι 1,75), αδύνατη, με κατάξανθα μακριά μαλλιά, και κάτι χειλάρες που βλέποντας τες τις φαντάζεσαι αμέσως να σε γλύφουν παντού. Φορούσε ένα μαύρο μακρύ και στενό φόρεμα, που είχε ένα τεράστιο σκίσιμο στα πλάγια, έτσι ώστε να φαίνεται πεντακάθαρα το απίστευτο πόδι της... το στήθος φάνταζε τέλειο μέσα από το φόρεμα, παρόλο που δεν φαινόταν σχεδόν καθόλου. Επίσης πρέπει να σημειώσω ότι το βάψιμό της ήταν τόσο έντονο που σε προκαλούσε...
Καρφώθηκα αμέσως... η βραδιά μου είχε ήδη αποκτήσει ενδιαφέρον...
Παρήγγειλε μια μαργαρίτα, ενώ εγώ έκανα αμέσως νόημα στο μπάρμαν να μην της πάρει λεφτά... Αμέσως παρήγγειλα κι εγώ το τέταρτο ουίσκι...
-στην υγειά μας, της λέω
-σε ευχαριστώ, μου απαντάει με μια άκρως ερεθιστική φωνή...
-είμαι ο Νίκος
-Έλσα, μου απαντάει...
Για να μην σας τα πολυλογώ, το πρώτο και βασικότερο βήμα είχε γίνει.. σε μια αρχικά πολύ βαρετή βραδιά εγώ κατέληξα να μιλάω με μια μουνάρα που φώναζε από μακριά «πάρε με»... μετά από κανένα μισάωρο η ερωτική ατμόσφαιρα είχε κτυπήσει κόκκινο, τα υπονοούμενα έδιναν κι έπαιρναν και η καύλα φαινόταν στα μάτια, στη φωνή και στις κινήσεις και ... Læs hele novellen
