Η επιβίβαση μας σε ένα ταξί αλλά και η διαδρομή μας μέσα στην πόλη, τουλάχιστον μέχρι τον προορισμό μας, που ήταν οι Αμπελόκηποι, μας έκανε να κατανοήσουμε ότι είχαμε βρεθήκαμε στην πρωτεύουσα της μπανανίας ή αλλιώς στην αγαπημένη των λαών, Αθήνα. Η πρωτεύουσα των Ελλήνων, η πόλη που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, έμοιαζε σαν μία πόρνη που «μοιράζεται» συνεχώς και ανελλιπώς σε όλους τους επίδοξους επί χρήμασι επιβήτορες της.
Έπειτα από λίγη ώρα βρεθήκαμε στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που νοίκιαζα ένα όμορφο, κουκλίστικο δυαράκι, ένα δυαράκι που είχε φιλοξενήσει όλους μου τους πόθους γι αυτή την γυναίκα που με συνόδευε. Αφού αφήσαμε τα πράγματα και τις έδειξα το φτωχικό μου, καθίσαμε στον καναπέ, εγώ πήγα έφτιαξα δύο καφεδάκια και επέστρεψα, η Μαρία είχε ήδη βάλει στο πικάπ μου έναν παλιό δίσκο των Quiet Riot που είχε βρει στην συλλογή μου και υπό τους ήχους του �Come on Feel The Noise�, αρχίσαμε να πίνουμε το καφέ μας, με την συνοδεία τσιγάρων και πολύ κουβεντούλας.
Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από την ζωή μου στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα για την φοιτητική μου ζωή, για το πανεπιστήμιο, για τους καθηγητές μου, για τους συμφοιτητές μου και κατέληξε στις συμφοιτήτριες μου, από εκεί η κουβέντα οδηγήθηκε, πάντα με χιούμορ στην σεξουαλική μου με αυτές ζωή. Εκεί ήταν που έκανα την αντεπίθεση μου, εξιστορώντας της ιστορίες, όχι με συνομήλικες μου, αλλά με γυναίκες της ηλικίας της, που της εξομολογήθηκα ότι μου αρέσουν περισσότερο. Εκεί έπαθε την πλάκα της και φάνηκε να αναστατώνεται και μόνον στην ιδέα, ειδικότερα όταν τις έδειξα και μερικές φωτογραφίες αυτών των γυναικών σε νορμάλ βέβαια στιγμές.
Όση ώρα βέβαια μιλούσαμε εγώ είχα αγκαλιά μου μία μεγάλη μαξιλάρα, για να μπορώ να κρύβω με αυτόν τον τρόπο την στύση μου, η οποία όσο πήγαινε και μεγάλωνε, αφού τα π... Læs hele novellen
