Περπατώντας στη γειτονιά μου, εντελώς τυχαία συνάντησα κάποιους τύπους που βαφανε την είσοδο μιας πολυκατοικίας. Ρώτησα τον έναν πόσο περίπου θα στοιχίσει το βάψιμο του σπιτιού μου και μου απάντησε ότι πρέπει να περάσει να το δει για να μου δώσει τιμή. Ήταν ένας πολυ ωραίος τύπος, ψήλος και γυμνασμένος γύρω στα 30-35 ο οποίος απ ότι μου είπε ήταν Αλβανός αλλά μιλούσε πολυ καλά ελληνικά.
Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει όταν βρει χρόνο για να περάσει να δει το σπιτιού Έναν πρωινό μόλις είχα ξυπνήσει και έπινα καφέ βλέποντας μια τσόντα, μου τηλεφώνησε ο Γιάννης (έτσι τον έλεγαν) και μου είπε ότι έχει χρόνο να περάσει πριν πάει στη δουλειά που είχε (το σπιτιού που έβαφε στη γειτονιά). Του έδωσα τη διεύθυνση αλλά του είπα να μην αργήσει γιατί ήθελα να ετοιμαστώ να φύγω για τη δουλειά και τον περίμενα βλέποντας την τσόντα. Μετά από λίγα λεπτά χτύπησε το κουδούνι και ανέβηκε στο σπίτι. Επειδή είχε ζέστη (ήταν καλοκαίρι) του άνοιξα με φανελάκι και μαγιώ. Γύρισε στα δωμάτια και περνώντας από το σαλόνι είδε την τηλεόραση που είχα σταματήσει στο pause, όταν είχε χτυπήσει το κουδούνι, την τσόντα σε μια σκηνή που μια ξέκωλη γκόμενα έπαιρνε τσιμπούκι. Κοίταξε για λίγο τη σκηνή χωρίς να πει τίποτα και συνέχισε να βλέπει το σπίτι και μετά μου είπε πόσο θα στοιχίσει.
Η αλήθεια είναι ότι ήταν τσιμπημένη η τιμή που μου έδωσε και το σκεφτόμουνα.
Ήθελα πολύ να είμαι στη θέση της γκόμενας και να του πάρω μια βαθειά πίπα.
Για να τον κρατήσω λίγο ακόμα, τον ρώτησα αν θέλει να τον κεράσω καφέ. Μου απάντησε ότι θέλει ένα φραπέ. Μέχρι να τον ετοιμάσω, κάθισε στον καναπέ και έβλεπε τη σταματημένη εικόνα από την ταινία.
Έφερα τον καφέ και τον ρώτησα" Θέλεις να βάλω τίποτα στην τηλεόραση; Εγώ έβλεπα μια ταινία πριν έρθεις"
" Ναι", μου είπε, "το βλέπω το πουτανάκι, το ρουφάει καλά. Βάλε να δούμε"
Έβαλα κι ... Læs hele novellen
