Δυστυχώς για μένα αναγκάζομαι να την βλέπω κάθε μέρα, αυτό γίνετε γιατί μένουμε σε μια τριώροφη μονοκατοικία, εκείνη μένει στον τρίτο όροφο, εγώ με την γυναίκα μου στον δεύτερο και στο ισόγειο μένουν τα πεθερικά μου. Εδώ και πέντε χρόνια έχει βρει έναν παντρεμένο και ζει μαζί του. Ζει μαζί του; Ας το πούμε έτσι, αυτός έχει χωρίσει από την γυναίκα του, αλλά δεν έχει πάρει ακόμα διαζύγιο, έχει και ένα παιδί, όπως έκανε και ένα παιδί με την κουνιάδα μου, η δουλειά του είναι τέτοια που έρχεται σχεδόν κάθε δεκαπέντε μέρες στο σπίτι. Αυτή της όμως η σχέση και πάνω απ' όλα ότι έκανε μια κόρη με έχει κάνει ράκος, γιατί κατάλαβα ότι τώρα πια δεν έχω καμιά ελπίδα.
Από τότε λοιπόν κάνω πράγματα που μπορεί να τα κάνει μόνο ένα παιδί. Τι κάνω; Έχω πέσει πολύ χαμηλά, πολλές φορές μέχρι τώρα, μόλις αντιλαμβάνομαι ότι εκείνη δεν είναι στο σπίτι, μπαίνω μέσα στο σπίτι της, (άλλες φορές από κάποιο ανοιχτό παράθυρο, άλλες φορές από την πόρτα μιας και αφήνει τα κλειδιά επάνω στην πόρτα), όταν μπω στο σπίτι της, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να τρέξω στα άπλυτα ρούχα της, ένα φορεμένο κιλοτάκι της, τότε το παίρν... Læs hele novellen
