Σε λίγο στο διπλανό τραπέζι εμφανίζεται και κάθεται μια κυρία γύρω στα 50, καλοδιατηρημένη μεν λόγω γυμναστηρίου όπως ήταν εμφανές από την περιβολή της, φορμίτσες και τέτοια, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Όχι από αυτές που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και σίγουρα όχι από αυτές που σου ξυπνάνε κολασμένες σκέψεις. Δεν κάθισε μόνη της για πολύ ώρα. Ήρθε η παρέα της και... άρχισε η μέρα.
Συνομήλικη της, επίσης κοντά στα 50 έμοιαζε, μαλλί λίγο κάτω από τον ώμο, προς το ξανθό, γαλάζια εκφραστικά μάτια και όμορφο σώμα. Φαινόταν ένα γεματούτσικο στήθος κάτω από το κοντομάνικο μπλουζάκι της και μια περιφέρεια πληθωρική κάτω από το αρκετά στενό τζιν της. Ήμουν ο μόνος από την παρέα μου που άρχισα να ασχολούμαι. Οι άλλοι μόνο με πιπινάκια έχαναν τον χρόνο τους.
Εγώ πάλι αυτό κι αν το θεωρούσα χάσιμο χρόνου στα 33 μου. Κάποτε μου άρεσαν. Τώρα πια, προτιμούσα τις μεγάλες γυναίκες. Οι πιθανότητες να βρεις γυναίκα παραμελημένη κοντά στα 50 είναι μεγάλη. Κι αν την δεις περιποιημένη, η πιθανότητα να ψάχνεται για να σβήσει τις καύλες της, είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Άρχισα να κοιτάζω επίμονα, δήθεν αδιάφορα στο πλαίσιο της κουβέντας με τους κολλητούς μου. Με έπιασε με την άκρη του ματιού της, άρχισε να λοξοκοιτάζει όλο και πιο συχνά, χωρίς να δείχνει ενοχλημένη, αλλά και χωρίς να δίνει κάποιο σημάδι εν διαφέροντος. Έτσι κι αλλιώς, είχαμε τις παρέες μας και εγώ δεν γούσταρα να γίνει θέμα, αυτή μάλλον το ίδιο ήθελε να αποφύγει. Οπότε, υπήρχε μία λύση.
Σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα. Ούτε νοήματα, ούτε τίποτα. Αν ερχόταν θα ήθελε κάτι. Και ήρθε. Μόλις 'τρακάραμε" χαμογέλασε. Με μια γυναίκα 50άρα δεν υπήρ... Læs hele novellen
