Είμαι γιατρός σε ένα νοσοκομείο και εργένης. Κάποιο βράδυ που είχα εφημερία εκεί που όλα κυλούσαν ομαλά και ενώ διάβαζα αμέριμνος την εφημερίδα μου μπαίνει μέσα η Γιάννα, μια νοσοκόμα, με λίγο άξεστους τρόπους μα πολύ καβλιάρικη φάτσα.
Ήρθε στο γραφείο των Ιατρών για να πάρει τις εξετάσεις ενός ασθενή και όσο έψαχνε εγώ δεν έδινα σημασία στην παρουσία της.
Ξαφνικά κοιτώντας την μπροστά στο έντονο φώς του γραφείου μου διαπιστώνω οτι η Γιάννα δεν φορούσε τίποτε μέσα από την ιατρική της ποδιά!! Μη χάνοντας ευκαιρία και γω τη ρωτάω πονηρά:
"Γιατί δεσποινίς δεν φοράτε τίποτε μέσα από την ποδιά σας;"
"Ε, όχι και τίποτα γιατρέ μου, φορώ το στρίνγκ μου", μου λέει και με κοιτά χαμογελώντας.
Εγώ χωρίς να χάσω ευκαιρεία πάω προς το μέρος της και την ακουμπάω χωρίς να αντισταθεί καθόλου. Την αρπάζω και βίαια της ξεκουμπώνω την ποδιά, της βγάζω το στρίνγκ της και της χώνω το καβλί μου με δύναμη στην υγρή μουνοτρυπά της.
Εκείνη άρχισε να ηδονείται και να φωνάζει καθώς με βία μπαινόβγαινα στο υγρό μουνί της και σιγοψυθίριζα "Είναι καλύτερα τώρα μωρή σκύλα που φοράς μόνο τον πούτσο μου αντί για το ξεκωλιάρικο στρίνγκ σου;"
Ξαφνικά έντρομος διαπίστωσα ότι η πόρτα του γραφείου μου είχε παραμείνει ξεκλείδωτη και μιας και δεν είμασταν οι μόνοι άνθρωποι στο νοσοκομείο εκείνη τη στιγμή έσπευσα να την κλειδώσω αφήνοντας την Γιάννα με ανοικτά τα πόδια πάνω στο γραφείο μου και ξεθεωμένη.
Γυρνώντας πίσω η Γιάννα είχε στήσει την κατακόκκινη κωλοτρυπίδα της και με παρακαλούσε να την ξεσκίσω και από πίσω!! Δεν έχασα ευκαιρία και της τον έχωσα στον κώλο. Άρχισε όμως να ουρλιάζει από τον πόνο και εγω σκυλοβρίζοντάς την για να μη φωνάζει και ακουστούμε σε όλο το νοσοκομείο συνέχισα να της ξεσκίζω τον κώλο ενώ έβλεπα τα κωλομέρια της να απομακρύνονται το ένα από το άλλο.
Κυριολεκτικά κλαίγοντας από την κάβλα μου ζητούσε να την πηδήξω και από το μουνί. Η σφιχτή της κωλοτρυπίδα όμως μου άρεσε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να βγω και μη έχοντας δυο πούτσους της έχωσα τ... Læs hele novellen
