Το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν Εκείνη. Μου ζήτησε να συναντηθούμε σε μία κα-φετέρια κοντά στο bar που γνωριστήκαμε. Ήταν ρομαντική σκέφτηκα για να θέλει να με δει στο σημείο που την γνώρισα. Έκανα λάθος. Της είχα πει ότι δεν μου άρεσαν τα Εξάρχεια για αυτό και μου έδωσε ραντεβού εκεί. Ντύθηκα πήγα και την περίμενα. Ήρθε μετά από 30 λεπτά. Τον λόγο δεν τον έμαθα ποτέ.
Στην δεύτερη συνάντηση μας ήταν κάπως πιο σοβαρή, πιο ανακριτική. Την κάλεσα σπίτι μου με πρόφαση τα κοινά μας hobbies, χάρηκε και δέχτηκε την πρόσκληση μου. Η ώρα ήταν 3 το μεσημέρι και εγώ έκανα τις κατάλληλες ετοι-μασίες για να είναι το σπίτι καθαρό και τακτοποιημένο. Ήρθε, Φορούσε μια μαύ-ρη μπλούζα και ένα τζίν παντελόνι αλλά σε μένα έδειχνε τόσο όμορφη. Καθίσαμε στον υπολογιστή όπου επίτηδες άφησα ανοικτό στο Femdomcity.com, μήπως και με ρωτήσει τι είναι. Πράγματι την ώρα που παράλληλα κοιτάζαμε άλλες ιστοσελίδες το μάτι της είδε την σελίδα και συγκεκριμένα ένα άρθρο για τον πόνο.
«Σου αρέσει να σε πονάνε;» με ρώτησε.
«Για μένα ο πόνος δεν είναι π.χ. μια τσιμπιά στ... Læs hele novellen
