Ήμουν μια μέρα λοιπόν στο ,πασίγνωστο πλέον, facebook και έψαχνα να βρω για άλλη μια φορά τυχών γνωστούς που δεν είχα δει τις προηγούμενες μέρες. Πάνω εκεί λοιπόν «έπεσα πάνω» σε μια «παλιά» γνώριμη. Ναι ήμουν σίγουρος. Αυτή ήταν. Ήταν η Γεωργία, η παλιά μου συμμαθήτρια. Όταν γνωριζόμασταν, στο δημοτικό, δεν ήταν αρκετά όμορφη. Τώρα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχε γίνει αυτό που εμείς οι νέοι λέμε μουνάρα.
Είχε ψηλώσει αρκετά, γύρω στο 1.75, το πρόσωπό της ήταν πανέμορφο σαν μωρού παιδιού, το σώμα της καταπληκτικό με ένα στήθος τεράστιο και στητό που με καύλωσε από την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία της. Χωρίς να χάσω λοιπόν ευκαιρία, την προσθέτω στη λίστα με τους φίλους μου. Με μεγάλη μου χαρά, την επόμενη μέρα, μου είπε πως με θυμόταν και ότι της είχα κάνει καλή εντύπωση όταν ήμασταν συμμαθητές. Μόλις το ακούω αυτό, κλείνω το facebook, και πάω και βαράω μία μαλακία στην τουαλέτα. Μόλις γύρισα, για να δικαιολογηθώ της είπα ότι κάτι έπαθε η γραμμή και αποσυνδέθηκα από το ίντερνετ.
Δεν είχαμε συναντηθεί λόγω του ότι ήταν καιρός πανελληνίων και είχαμε στρωθεί στο διάβασμα. Κατά τον Ιούνη λοιπόν που είχαν τελειώσει και οι ενδοσχολικές εξετάσεις, είπαμε να συναντηθούμε να πάμε για καφέ, και να θυμηθούμε τα «παλιά». Έφτασα πρώτος στο μέρος της συνάντησής μας, και έτσι την περίμενα ώσπου να έρθει. Πραγματικά όταν ήρθε λίγο αργότερα, καύλωσα μόνο που την είδα, και δεν σηκώθηκα καν να τη χαιρετήσω για να μην γίνω ρεζίλι. Δεν φόραγε κάτι το προκλητικό, αλλά οι βυζάρες της έκαναν «μπαμ» ήθελε δεν ήθελε. Ξεκινήσαμε να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων, και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε τη φίλησα στο μάγουλο, και κανονίσαμε το ραντεβού μας, αλλά σε παραλία αυτή τη φορά.
Μετά λοιπόν απ... Læs hele novellen
