-Δε νομίζω Μαρία μου. Η Λένα φαίνεται σοβαρή κοπέλα.Και τώρα πρέπει να φύγω,είπα στη φίλη μου και βουρ… πήρα ένα ταξί και πήγα σπίτι της.
Μου άνοιξε φορώντας μια ιατρική ποδιά που δοκίμαζε εκείνη την ώρα.Καρφώθηκα στα μπουτάκια της. Σκέτη καύλα.
-Γεια σας κυρία Καίτη. Δεν είναι δω η μητέρα μου.
-Μπορώ να περάσω;
-Φυσικά.
Μου έβαλε ένα ποτό να πιω. Βρήκα μια δικαιολογία να πάμε στο δωμάτιό της.
-Ξέρετε η μητέρα μου θ’αργήσει.Θα έρθει το βράδυ.
-Δεν πειράζει.Για σένα ήρθα.
-Δεν καταλαβαίνω.
-Η μαμά σου φοβάται πως σ’αρέσουν οι γυναίκες.
-Μα…
-Δεν είναι κακό να σ’αρέσουν.Αντίθετα θα ήταν κρίμα ένα κορίτσι σαν κι εσένα να το χαίρονται μόνο άντρες,της είπα κι άρχισα να τη χαϊδεύω.
-Μα τι κάνετε, μου είπε και γέλασε αμήχανα.
-Μ’αρέσεις ,της είπα κι άρχισα να τη φιλάω και να τη χαϊδεύω παντού.
-Μη!Μα σας παρακαλώ μπορεί να έρθει η μητέρα μου.
-Η μητέρα σου θα’ρθει το βράδυ.Τώρα μου το είπες.
-Μα δεν μπορώ.
-Αχ καλέ δεν μπορεί.Ναι μπορείς και θα το κάνεις,της είπα.Τη φίλαγα παθιασμένα στο στόμα,της χάιδευα τα μπουτάκια και προσπαθούσα να της πιάσω το στήθος κάτω απ’την μπλούζα της. Είχε αρχίσει να καυλώνει αλλά αντιστεκόταν.Έβγαλα το παλτό μου,της άνοιξα τα πόδια κι άρχισα να τρίβω το μουνί μου στο δικό της πάνω απ’τα ρούχα.Τρελάθηκε.
-Αυτά πρέπει να βγουν.Της τράβηξα την ποδιά και το σουτιέν.Κάλυψε με τα χέρια της τα υπέροχα βυζάκια της.Της πήρα τα χέρια κι άρχισα να της γλείφω το στήθος.Κατέβηκα στο κιλοτάκι της.Είχε χιλιοκαυλώσει κι ακόμα μου... Læs hele novellen