«Εντάξει», είπε θυμωμένη. «Με θεωρείτε ανώμαλη, λεσβία, ντροπαλή κι εγώ δεν ξέρω τι. Τώρα θα δείτε τι ακριβώς είμαι».Πριν καλά καλά τελειώσει τις τελευταίες της κουβέντες, καβάλησε τον Αντώνη και πιάνοντας το πλαστικό καβλί το οδήγησε στην είσοδο της μουνότρυπάς της. Τα γέλια και τα χαχανητά είχαν σταματήσει. Στο σαλόνι επικρατούσε απόλυτη ησυχία κι όλες κοιτούσαμε τη Γιάννα η οποία σιγά σιγά κατέβαζε το κορμί της προς το πάτωμα, αναγκάζοντας την πλαστική πούτσα να βυθιστεί ολότελα στη μουνότρυπά της. Ομολογώ πως ήταν κάτι που καμιά μας δεν το περίμενε. Το θέαμα ήταν άκρως ερεθιστικό κι εγώ, όπως σίγουρα κι οι υπόλοιπες κοπέλες, ένιωσα το μουνάκι μου ν' αντιδρά. Ξαφνικά η Γιάννα κατέβασε το κορμί της προς τα κάτω αναγκάζοντας τον πλαστικό πούτσο να χαθεί ανάμεσα στα ορθάνοιχτα μουνόχειλά της. Μια κραυγή πόνου ξέφυγε από τα χείλη της. Απορημένες αλληλoκοιταχτήκαμε.
«Ορίστε τι είμαι», είπε με έντονα χαραγμένο τον πόνο στο πρόσωπό της. Είμαι παρθένα». Λέγοντας αυτά τα λόγια σηκώθηκε ελευθερώνοντας την ψωλή του Αντώνη από μέσα της. Πραγματικά, στάλες αίματος κυλούσαν πάνω στον πούτσο του κούκλου.
«Τώρα όμως», συνέχισε η Γιάννα, «χάρη σε σας έγινα πραγματική γυναίκα».
Τα λόγια της φίλης μας ξανάφεραν το κέφι στο σαλόνι. Η Σταυρούλα πήγε με τη Γιάνν... Læs hele novellen
