Χουχούλιασα λοιπόν πιο βαθιά μες στην αγκαλιά του, μα όταν άνοιξα κάποια στιγμή ξανά τα μάτια μου, είδα ότι εκείνος έλειπε. Είχε πια ξημερώσει κι υπέθεσα πως εκείνος είχε ήδη σηκωθεί κι έπινε καφέ. Γύρισα πλευρό σε μια προσπάθεια να ξανακοιμηθώ επειδή νύσταζα, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα, κι έτσι σηκώθηκα για να πάω στο μπάνιο. Έριξα λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο μου κι άρχισα να ψάχνω για κείνον. Τον βρήκα τελικά, όχι στο σαλόνι να πίνει καφέ, αλλά στο κρεβάτι των δικών του να κοιμάται(!), κουλουριασμένος σαν μωρό. Απόρησα που είχε σηκωθεί απλώς για να αλλάξει κρεβάτι, αλλά έψαξα και βρήκα μια κουβερτούλα να τον σκεπάσω, γιατί φαινόταν να κρυώνει. Ένα γουργουρητό ακούστηκε όταν το πάπλωμα ακούμπησε πάνω του κι έμεινα εκεί λίγη ώρα να τον χαζεύω που κοιμόταν.
Δέκα λεπτά αφότου είχα ανοίξει τον υπολογιστή του κι είχα φτιάξει καφέ, απολαμβάνοντας το πρώτο τσιγάρο της ημέρας, εμφανίστηκε σαν κλέφτης απο πίσω μου και δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί στον λαιμό μου είπε την δική του «καλημέρα». Σηκώθηκα να φτιάξω και σε εκείνον καφέ, χαμογελώντας σαν μικρό παιδί που και αυτό το πρωινό θα το περνούσαμε μαζί. Δυστυχώς, το μεσημέρι εγώ θα έπρεπε να πάω σπίτι μου κι εκείνος να πάει στο σπίτι του αδερφού του, που θα έκανε τραπέζι, αλλά και πάλι ήμουν πολύ χαρούμενη. Βλέπεις πολλά όταν περνάς λίγες μέρες μαζί με τον άλλον και μέχρι στιγμής εγώ είχα περάσει υπέροχα κι ένιωθα απίστευτα ερωτευμένη.
Όταν επέστρεψα στο δωμάτιο του με τον καφέ του στο χέρι, τον βρήκα ημιξαπλωμένο να χαζεύει τηλεόραση, κι έκατσα κι εγώ μπροστά απο τον υπολογιστή να τσεκάρω τα μέιλ μου και να τελει... Læs hele novellen
