Ποτέ δεν είχα σκεφτεί κάτι πρόστυχο και πονηρό για τη θεία μου, μιας κι όταν ήμουν μικρός, ουσιαστικά αυτή ήταν που με μεγάλωσε, όταν η μητέρα μου δούλευε. Αλλά τότε ήμουν μικρός χωρίς πολλές εξάψεις. Όμως τώρα… Η θεία μου η Χαρά, έτσι τη λένε, είχε έρθει στην Αθήνα για κάτι εξετάσεις και πριν γυρίσει πίσω εκεί που μένει, στη Ναύπακτο, ήθελε να δει λίγο την αδελφή της. Έτσι, με πήρε τηλέφωνο και πήγα να τη φέρω στο σπίτι. Μου είπε από πού να την πάρω και πήγα. Μόλις την αντίκρισα, έπαθα πλάκα. Φορούσε ένα αεράτο πράσινο φόρεμα, μέχρι τη μέση από τα γυμνασμένα της μπούτια, με ένα βαθύ ντεκολτέ, που ανεδείκνυε το ήδη τέλειο στήθος της, που ήταν στητό και στη θέση του, χωρίς να φοράει σουτιέν. Μόλις μπήκε στο αυτοκίνητο, έσκυψε να με φιλήσει ,που είχε πολύ καιρό να με δει και τότε αντίκρισα από πολύ κοντά το στήθος της, που φάνηκε μόλις έσκυψε. Δε φαντάζομαι να το έκανε επίτηδες, γιατί δεν είχε δείξει κάτι τέτοιο στο παρελθόν.
Τέλος πάντων, πήγαμε σπίτι, φάγαμε κι ήρθε η ώρα να φύγει. Τη ρωτήσαμε πως θα έφευγε και μας είπε με ΚΤΕΛ. Τότε η μητέρα μου πρότεινε, να την πάω εγώ με το αυτοκίνητο, μιας και μου αρέσει να οδηγώ, αλλά να πάει κι αυτή ξεκούραστα και άνετα. Το αποφ... Læs hele novellen
