Είχαμε κανονίσει, λοιπόν, πριν από καιρό να πάμε εκδρομή στο σπίτι που έχει ο φίλος μου στο Πήλιο.
Εκείνος, ο Κώστας, με την κοπέλα του, την Ειρήνη, κι εγώ δυστυχώς, όπως εδώ και τρεις περίπου μήνες, μόνος μου. Κάνα μήνα πριν όμως είχαν αρχίσει να μου λένε για μια νέα φίλη της Ειρήνης, την Λιάνα. Τι καλή που είναι και πόσο καλή παρέα κάνουν και πόσο όμορφη είναι κτλ. Μέχρι πριν την εκδρομή, όμως, δεν είχα καταφέρει να την δω. Η φαντασία μου είχε αρχίσει να δουλεύει με τρελούς ρυθμούς! Και ακόμα περισσότερο όταν μου είπαν ότι θα έρθει κι εκείνη μαζί, λέγοντας το μου όλο υπονοούμενα.
Ήρθε, λοιπόν, η Παρασκευή και το απόγευμα περίμενα να έρθουν να με πάρουν με το αυτοκίνητο του Κώστα. Ήρθαν, λοιπόν, μπαίνω μέσα στο πίσω κάθισμα και αντικρίζω την Λιάνα. Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα. Ήταν απλά συμπαθής, σχετικά γεματούλα και τα μαλλιά της τα είχε βαμμένα σε μια σπαστική πολύ ξανθιά απόχρωση. Γαμώτο, σκέφτηκα. Ok, συμβαίνουν κι αυτά. Ας μη χαλάσουμε τη διάθεσή μας, λέω, και ξεκινάμε.
Στη διαδρομή περνάγαμε πολύ καλά. Πολύς χαβαλές. Η Λιάνα ήταν κεφάτη και είχε πολύ χιούμορ. Στο by the way, μου έριχνε και κάτι υπονοούμενα, αλλά εγώ δεν είχα διάθεση για τέτοια φάση. Αλλιώς την είχα φανταστεί, κακώς, ίσως και λόγω των ενθουσιωδών περιγραφών των φίλων μου, και με είχε χαλάσει αυτό.
Ήταν ήδη βράδυ όταν φτάσαμε στο σπίτι του φίλου μου και μπήκαμε, ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στο Βόλο για φαγητό και μετά για ποτά. Περάσαμε καταπληκτικά. Γυρίσαμε σπίτι κατά τις 4 και ήμασταν κουρασμένοι. Ήταν και το ταξίδι βλέπετε. Το σπίτι είχε δύο δωμάτια, οπότε στο ένα πήγε το ζευγάρι και στο άλλο η Λιάνα. Εγώ, ο μαλάκας της υπόθεσης, την έπεσα στον καναπέ στο σαλόνι.
Μισοκοιμόμουν για κάνα μισάωρο περίπου όταν αναγκάστηκα να ξυπνήσω για τα καλά μιας και έπρεπε να κατουρήσω. Γυρνώντας άκουσα από το δωμάτιο κάτι που ήταν φανερό ότι επρόκειτο για ήχους ερωτικής συνεύρεσης... Α, ρε Κώστα τυχερέ, σκέφτηκα, πηγαίνοντας για να ξαπλώσω. Κ... Læs hele novellen
