Την Ν. τη γνώρισα πριν κάνα χρόνο περίπου. Γύρω στο 1,55 (εγώ είμαι 1.90 και 'δεμένο παλικάρι') λεπτή με σκούρα γαλαζοπράσινα μάτια, μελαχρινή, κοντό κούρεμα (που πάει σε πολύ λίγες), ένα εκθαμβωτικό χαμόγελο και μια προσωπικότητα που θα καθήλωνε κάθε αρσενικό. Η Ν. με λίγα λόγια είναι μια γυναίκα ολκής.
Από την πρώτη στιγμή λοιπόν που τη γνώρισα ομολογώ ότι ένοιωσα τόσο μεγάλη επιθυμία για αυτήν όσο ελάχιστες φορές στη ζωή μου. Μου προκαλούσε μια χαροτρομάρα όπως λέω συχνά. Έτσι άρχισε μεταξύ μας ένα μακροχρόνιο και βασανιστικό φλερτ, που στην αρχή έμενε σε απλά υπονοούμενα με τον καιρό συνέχισε σε πιο προκλητικά, μέχρι που μοιραζόμασταν φαντασιώσεις μας χωρίς όμως ποτέ να μου επιτρέπει καμία φυσική επαφή. Έτσι και εγώ αποφάσισα ότι ίσως πλέον έπρεπε να κρατήσω τις αποστάσεις μου και χάθηκα για λίγες μέρες.
Έτσι ένα πρωί έλαβα το εξής mail: «Κάτι είναι διαφορετικό σήμερα. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι, αλλά είναι σίγουρα εκεί. Μιλώντας πολλές φορές για τις φαντασίες μου, με σένα, με έκανες να ταξιδεύω. Όμως τις μέρες αυτές χάθηκες. Η σιωπή σου, εντούτοις, δεν εμπόδισε τη φαντασία μου, που είναι συνήθως υπερεργατική να δουλεύει στο διπλό χρόνο. Η επιμονή σου έφτασε τελικά να με λυγίζει , έτσι απέκτησα μια νέα φαντασίωση. Οι σκέψεις μου έχουν πλέων γίνει ανάγκη. Έτσι σήμερα ξύπνησα με αναμονή. Το χέρι μου γλίστρησε τεμπέλικα μεταξύ των μηρών μου και βρήκε ακριβώς οτι ανέμεινα - πρησμένη κλειτορίδα και πολλή υγρασία. Τρίφτηκα ελαφριά και κύλησα στο θερμό, κρεβάτι ψάχνοντας σε........ »
Καθώς η ημέρα μου προχώρησε, άρχισα περισσότερο να χάνομαι σε μια φαντασίωση της. Μια φαντασίωση που είχαμε χτίσει μαζί. Δεν την είχαν δέσει πρόσφατα και αυτό της ήταν εξαιρετικά ελκυστικό. Ήθελε να της κλείσ... Læs hele novellen
